Ο Ορέστης Αστεριάδης, υποψήφιος διδάκτορας στο Παρίσι, ετοιμάζει μια βαθυστόχαστη πραγματεία με τίτλο Καινή Διαθήκη, με την οποία ευαγγελίζεται μια νέα θρησκεία. Στις 25 Μαρτίου, στον τάφο του Κοραή, εκφωνεί ένα λόγο στους συμπατριώτες και συμφοιτητές του, προσπαθώντας να τους πείσει να συμμετάσχουν στην προετοιμασία μιας μεγάλης πνευματικής επανάστασης. Εκείνοι τον χλευάζουν, διακόπτοντας τη βαρυσήμαντη ομιλία του.

Στο στενό περιβάλλον του Ορέστη ανήκουν η Χρυσούλα, μια νεαρή άβουλη γυναίκα που συζεί μαζί του, και ο Γοργίας, ένας σχολαστικός προγονόπληκτος φιλόλογος προχωρημένης ηλικίας, που είναι κρυφά ερωτευμένος με τη Χρυσούλα. Υπάρχει, βέβαια, και η Νόρα, η μοιραία γυναίκα, που αποσπά τον Ορέστη από την πνευματική του αποστολή και τον παρασύρει στις παγίδες του έρωτα, για να τον εγκαταλείψει αρ-γότερα.

Ο Ορέστης καταντά να αλητεύει στους δρόμους του Παρισιού, ο Γοργίας σκοτώνεται σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα και η Χρυσούλα αρρωσταίνει και πεθαίνει.

Γράφεται στο Παρίσι, το 1908. Ο Καζαντζάκης το προόριζε ως μέρος μιας μυθιστορηματικής τριλογίας, που θα περιελάμβανε επίσης τα μυθιστορήματα Ζωή η αυτοκρατόρισσα και Θεάνθρωπος. Τελικά, δεν προχώρησε τη συγγραφή, δημοσίευσε, όμως, «Ένα πορτραίτο από τη Ζωή την αυτοκρατόρισσα» στο περ. Πινακοθήκη, το Δεκέμβριο του 1909.

• Πέτρος Ψηλορείτης [=Ν. Καζαντζάκης], «Σπασμένες Ψυχές», σε συνέχειες στο περ. Ο Νουμάς, τ. 7, τχ. 355 (30.8.1909) ως τ. 8, τχ. 378 (7.2.1910)

• • Nikos Kazantzakis, Almas rotas, μετάφραση στα ισπανικά Mario Domínguez Parra, Μάλαγα: Ginger Ape Books & Films, 2016